In dit artikel exploreer ik vragen die in mij en in de samenleving spelen en vind ik antwoorden in de archetypische energieën, zoals verbeeld en verwoord in een kaartenset over de Archetypische reis.

Als de weg die voor je ligt helder is loop je niet je eigen pad – Joseph Campbell

Het leven is om ontdekt te worden, om geleefd te worden, niet vast verankerd door zekerheden. Zekerheden kunnen ons grenzen geven, maar ze kunnen ons ook beklemmen. Jung definieert de psyché als ‘Het totaal van alle psychische processen, de bewuste én de onbewuste’. Jung noemt de psyché ook wel ziel en zegt dat de psyché uit twee elkaar aanvullende delen, die tegenovergestelde eigenschappen vertonen, bestaat. Het bewustzijn staat tegenover het onbewuste. Net zoals zekerheid tegenover onzekerheid staat.

Van het bewustzijn kunnen we zeggen dat er iets van een relatie van psychische feiten met het ego is. We zijn ons ‘bewust’ als dat ‘iets’ een relatie heeft met het ik of ego. Dat maakt dat het ego een absoluut onmisbaar deel van het bewustzijn is.

Maar ons bewustzijn is maar een heel klein deel van de grote ijsberg in de oceaan. Wat ligt eraan ten grondslag?

Steeds weer vind ik mijn antwoorden in de archetypische energieën.

Ik heb in het werk van Jung mijn dorst weten te lessen, alleen blijft de honger naar meer bestaan. Mijn dorst is gelest omdat ik mijzelf herken in zijn werk, de honger is echter: wat is mijn eigen pad, wie ben ik in essentie en wie ben jij in essentie. Mijn pad is niet zijn pad. Maar wat is mijn pad dan?

Wat wil wat er nu om ons heen gebeurt mij vertellen en wat heeft het ons te vertellen over de collectieve psyché? Zijn het de ego en de ziel die steeds verder van elkaar verwijderd raken en ontstaat daardoor de chaos? Welke test op het pad van de held hebben wij met elkaar te doorstaan? Waar staan we nu in het gevecht met de draak? Welk goud wil er gevonden worden en naar welke roeping hebben wij te luisteren? Welke angst ligt er continu op de loer? Naar welke magische helper hebben we te luisteren, om de avonturen op ons pad te beleven? Wat wil er getransformeerd worden?

Is het virus de oproep (op collectief niveau)?

Is de vraag voor het schrijven van een artikel mijn oproep (op individueel niveau)?

Ik krijg een writer’s block.

Nadat ik volmondig ‘ja’ had gezegd tegen het leveren van een artikel, heb ik het schrijven een week uitgesteld en loop nu tegen de deadline aan en krijg echt niks op papier. Omdat ik in de archetypische energie altijd wel antwoorden vind, besluit ik voor dit artikel een archetypische reis te maken. 

Een jaar geleden heb ik een Archetype kaartenset ontwikkeld, die zet ik hiervoor in.

Ik pak de kaarten, totaal 18 afbeeldingen en leg ze links van mij neer, het veld ligt voor mij.

De eerste kaart die ik pak is de kaart voor mijn vraag ‘Wat wil ik vertellen in dit artikel?’ Ik pak een kaart met een mooie blote vrouw, ronde borsten, zwangere buik met de wereldbol erop. Op de achterkant van de kaart staat ‘moeder aarde’. Ik leg de kaart bovenaan en lees de verdiepende tekst:

Moeder aarde is zij die gegrond is en met beide benen op de grond staat. Liefdevol en vol begrip is. Zij is sterk in haar waarnemingen en gebruikt haar zintuigen.

De schaduw: Door haar geaardheid kan zij het mystieke over het hoofd zien en het niet wetende afkeuren.

De tweede kaart die ik pak staat voor de emotie die ik bij mijn vraag heb. Ik pak de kaart met de afbeelding van twee handen over elkaar, met de palmen naar voren en een grote rode ronde cirkel erachter. Op de achterkant staat ‘afwijzende moeder’ en de uitleg is als volgt:

De afwijzende moeder is zij die grenzen kan stellen, die zegt dat ze weet wat ze wil en daar ook voor opkomt. Zij lijkt daardoor een sterke vrouw, ze kan echter afstandelijk overkomen, streng en gevoelloos zijn.

De schaduw: door haar heldere grenzen kan zij de verbinding verliezen met de ander en zich eenzaam voelen. De afwijzende moeder in ons is de kille stiefmoeder die oordeelt en afstandelijk is.

De derde kaart die ik pak is de kaart voor mijn innerlijke kracht. Ik pak een kaart met een vrouw erop die naar zichzelf kijkt en zichzelf tekent. Op de achterkant staat ‘kunstenaar’ en de tekst:

De kunstenaar in ons is de creatieveling op een hoger niveau. De kunstenaar wil zich onderscheiden en kan dat ook door zijn reflectieve vermogen. De kunstenaar heeft manifesterende gaven en kan zich op heel verschillende manieren uiten.

De schaduw: de kunstenaar kan zijn creatieve kant ondermijnen. De kunstenaar kan zichzelf vastzetten in zijn eigen creativiteit, denk aan een writer’s block (!). Voor de kunstenaar is het essentieel om open te blijven en emoties te laten stromen. Alleen op die manier komt het de creativiteit ten goede.

Tot nu toe herken ik alle archetypes, maar mijn onderbuik gevoel zegt dat er iets ontbreekt bij de tweede kaart van de emotie. 

Wat wijs ik nou precies af? 

Welke emotie wijs ik af waardoor mijn creativiteit niet kan stromen? 

Daarbij volgt bij mij parallel de vraag: Wat wordt er in het collectief afgewezen?

Ik besluit daar nog een kaart voor te trekken en pak de kaart waarbij een man en vrouw in innige omhelzing staan. Ik draai de kaart om en zie ‘de Geliefde’ staan en bij de verdiepende tekst:

De Geliefde in ons is de samensmelting van onze mannelijke en vrouwelijk energieën. De geliefde in ons zorgt voor de een plus een is drie. Het is de vereniging van de tegenpolen die groei en ontwikkeling bewerkstelligt.

De schaduw: net zoals de vereniging van tegenpolen groei en ontwikkeling bewerkstelligt, zorgt de afwijzing van een van de twee energieën (de vrouwelijke of mannelijke) voor stagnatie.

Ik voel dat het nu begint te stromen.

De laatste kaart die ik trek staat voor wat mijn vraag nodig heeft. Ik pak de kaart waarbij twee handen waar harten uitstralen, open en omhoog gericht zijn. Ik draai de kaart om en lees ‘Verzorgende moeder’ en de verdiepende tekst:

De verzorgende moeder is liefdevol, verzorgend, beschermend, verbindend en veiligheid gevend. Haar leven is ingericht op de zorg van anderen, voornamelijk haar kinderen. Zij zorgt voor de voeding en de bedding. Door de verzorgende moeder kunnen we binding aangaan, zorgzaam, vriendelijk, meelevend, empathisch en zacht zijn.

De schaduw: de verzorgende moeder kan zichzelf soms vergeten te verzorgen en kan zichzelf daardoor verwaarlozen. Zij is traditioneel, kan overbeschermend en soms grillig zijn.

Ik blijf even stil zitten en voel de kaarten met hun afbeeldingen die voor me liggen in een kwadrant. Het beeld van Persephone komt in mij op. Persephone de koningin van de onderwereld, meisjesachtig, onschuldig, ontvankelijk, zonder doel en voor wie alles mogelijk is. Wanneer Persephone bij mij opkomt, komt ook altijd haar moeder Demeter op. Demeter de godin van het graan, de groei en de ontwikkeling. Demeter die voor haar kinderen leeft en de vruchtbaarheid van de wereld pas weer toelaat als zij haar dochter weer bij zich terug heeft.

Al mijmerend komt het collectief voorbij en voel ik een parallel met de kaarten die ik net neergelegd heb. Moeder aarde en de verzorgende moeder op de verticale as als Demeter energie.

De afwijzende moeder, dat wat er is niet aan willen gaan, de onschuld van de geliefde en de ontvankelijkheid en creativiteit van de kunstenaar als Persephone energie op de horizontale as.

Waar sta ik nu en waar staan wij nu? Staan we op het punt dat Persephone door Hades meegenomen wordt de onderwereld in? Of heeft Zeus al opdracht gegeven om Persephone te vinden en haar terug te brengen bij Demeter?

Het werken met archetypische energieën en het doorvoelen van de energieën in jezelf als een krachtige stromende bron, kan antwoord geven op bovenstaande vragen. Door de resonantie komt er een verbinding tussen het ‘ik’ en het collectief, met wat er om ons heen gebeurt. Laat de vragen maar eens in jezelf doorwerken. En kijk of er vanuit je eigen bron antwoorden opwellen. En weet dat er in ieder van ons krachtige archetypische energieën werkzaam zijn, die als wegwijzers fungeren als de weg voor je soms niet zo helder is.

Mireille Steenkamer – Jungian Analyst/Dieptetherapeut – werkt met archetypen, onder meer in de vorm van een ‘archetypische reis’.

Zie: https://www.mireillesteenkamer.nl/archetype

Artikeltje in de Happinez van april 2021 over Archetype kaarten. Via Archetypes kan je contact maken met je innerlijke bronnen.

Heb je het al gehoord?
De contactberoepen mogen weer van start.
Ik zit te spinnen van geluk.

Ik kan mij weer toewijden aan waar mijn energie, passie en creativiteit ligt: mensen begeleiden in het volgen van hun hart via o.a. chakra healing.

De leer van de chakra’s is een eeuwenoude Indiase filosofie waarbij een chakra een plek is in ons energetisch lichaam die van levensbelang is voor onze levenskracht en vitaliteit. Het woord chakra is een Sanskriet woord, het betekent wiel of cirkel. Een chakra kan je zien als een ronddraaiende schijf waarbij, als hij te hard draait, energie verloren gaat en als hij te zacht of niet draait er energie blokkeert. Het in evenwicht zijn van je chakra’s zorgt voor een natuurlijke energiestroom.
Denk aan een rivier die op een natuurlijke manier stroomt. Wanneer er een interventie plaatsvindt en stenen de vaart blokkeren, verandert de rivier van koers. Of het water is sterker en zet de stenen in beweging. Op een natuurlijke manier hervindt de rivier zijn kracht en stroomt verder. Zo ook bij de chakra’s in ons lichaam. 

Onze fysieke, mentale, emotionele en spirituele bewustzijnsniveaus, hebben allemaal invloed op onze chakra’s of anders gezegd, onze levensenergie. Zie ze als de interventies zoals bij het voorbeeld van de rivier. Deze vier niveaus houden continu verband en beïnvloeden elkaar. Dat kan je terugvinden in onze taal, denk maar eens aan de uitdrukking ‘een knoop in je maag hebben’. Deze uitdrukking (mentaal niveau) komt voort uit een emotie, bijvoorbeeld verdriet (emotioneel niveau) en zet zich vast in ons lichaam (fysiek niveau). 

Het chakra systeem verbindt ons lichamelijke, mentale, emotionele en spirituele lichaam. Vanuit de wervelkolom verspreiden de signalen zich via de zenuwen naar de rest van ons lichaam. Feitelijk hebben we door ons hele lichaam chakra’s, waarbij ik werk met de 7 voornaamste.

Nieuwsgierig geworden naar de balans van jouw chakra’s? Boek een sessie

Ik kijk er naar uit om met je mee te reizen op je levenspad.

Lieve groet,

Mireille
 
Praktijk adres:
Mr Treublaan 3, Amsterdam
M: +31(0)6 4120 5506
mireillesteenkamer@me.com

Beste Mark,

Godfather of our nation. 

Dat gevoel kreeg ik bij je toen je vorige week vaderlijk zei ‘geniet van de winterse taferelen en ga lekker sleeën, maar houd afstand!’ 

Ik hoorde mijn moeder praten toen ik 5 jaar was ‘lieverd veel plezier maar pas op he’. Inmiddels ben ik 50 en hoor ik jou hetzelfde zeggen.

Voor mij voelt het als ingehouden energie, laten vieren en aantrekken, steeds weer die beweging. 

Dat steeds weer aantrekken daar heb ik zo een hekel aan!

Als vader van ons vaderland kan je je afvragen welke opvoedstijl jij jezelf hebt aangemeten? 

Ik noem hier 4 verschillende:

Wanneer je een kind haar ruimte ontneemt, raakt het verstikt. De essentie in opvoeden in mijn ogen is afgebakende ruimte, vertrouwen en verantwoordelijkheid meegeven. Drie simpele maar essentiële punten. Daarnaast is het belangrijk dat het systeem werkt.

Nu ter zaken want ik schrijf je deze brief in verband met corona. Wat ik ervaar en de eerder genoemde uitspraak ‘heb plezier maar pas op’, duidt op angst. Wat ik erin hoor is ‘het kan mis gaan’. Ja maar Mark, het kan ook goed gaan. Energie volgt de gedachte, ken je deze uitspraak? Volgens mij komt hij zelfs van Einstein. 

Laten we focussen op wat goed gaat en wat wel kan. 

Je hebt de kaders al gegeven, je hoeft er niet meer te geven, dat verstikt ons. Als we verstikken hebben we een veel groter probleem erbij.

Hou je lekker bij de ruimtelijke kaders van 1,5 meter, vertrouw op al je kinderen en geef ons onze eigen verantwoordelijkheid.

Focus op het zorg systeem en zorg ervoor dat het zorgsysteem lekker loopt en kan dragen wat er te dragen is inclusief onverwachte bewegingen vanuit onverwachte virussen. Zorg dat het zorgsysteem dit kan opvangen, richt dat goed in.

Wij zijn met 17 miljoenen mensen, heel veerkracht, vitaal, flexibel en creatief. Gebruik die kracht in plaats van steeds de angst te benadrukken. Benadruk de kracht. Daar groeien en bloeien we van. We weten allemaal wel dat de dood er is en dat we ziek kunnen worden. Dat is onderdeel van het hele leven. Maar het leven leven is het leven omarmen en groeien kan alleen door kracht creativiteit, hoop, mooie intenties, die zijn allemaal echt veel krachtiger dan angst, belemmering, strenge regels en verstikking.

Fijne dag Mark, gebruik onze kracht, flexibiliteit en creativiteit! Daar zijn wij goed in.

Jij regeert, daar ben jij goed in.

Groet Mireille

10 jaar geleden ben ik met mijn vriend en ons zoontje van toen anderhalf jaar op wereldreis gegaan. Het was een droom van ons beiden om een jaar lang te reizen en niks te hoeven. Alleen maar de dingen te doen waar we zin in hadden. Dat gaf  toen een enorm gevoel van vrijheid. Dat we dat gedaan hebben kan mij nu nog steeds datzelfde enorme gevoel van vrijheid geven. 

Dat is de buitenkant van het reisverhaal. Wat we niet vaak horen, is de binnenkant van het reisverhaal. Op reis neem je jezelf ook mee. ‘Ja logisch’ hoor ik je denken. Op reis ben je niet opeens heel anders, sterker nog je bent precies hetzelfde maar begeeft je in een andere omgeving. De dynamiek verandert, maar jij zelf als persoon niet. Nu weten we vanuit de ontwikkelingspsychologie dat onze omgeving invloed heeft op ons zijn. Dat is een onderdeel van hoe we ons gedragen en voelen. 

Als je op reis bent biedt de omgeving inspiratie, afleiding, nieuwsgierigheid. Je energie verandert omdat je omgeving verandert maar in essentie ben je nog steeds dezelfde persoon. De persoon die geïrriteerd raakt als je iemand tegenkomt die je doet denken aan die baas die een van de redenen was om weg te gaan. Je dacht dat je vrij was van je ongemakkelijkheden en prompt staat er iemand voor je neus die jouw mateloos irriteert. Of je voelt je opeens alleen terwijl de wereld aan je voeten ligt. 

Wat er gebeurt is dat je ‘archetypes’ worden aangesproken. Die worden continu aan gesproken ongeacht of je op reis bent of niet. Een ‘archetype’ is een oerbeeld. Archetypes zijn onbewust en uiten zich via beelden, associaties, emoties, lichamelijke ongemakken, dromen, versprekingen. Voorbeelden van archetypes zijn, de verzorgende moeder, de perfecte echtgenote, de avonturier die alles alleen kan, het slachtoffer, de held. Een archetype zegt iets over jou als persoon. Archetypes zijn universeel, alleen heeft iedereen er een individueel gevoel bij. Dat maakt ons uniek. Archetypes reizen altijd met je mee, daarvoor hoef je niet naar het buitenland.

Ik hou van reizen omdat ik van avontuur hou, ik hou van uit mijn comfort-zone gaan, ik hou van ontdekken. Tegelijkertijd staat daar ook de andere kant tegenover. Ik hou ook van rust, stilte, puurheid en alleen zijn. Reizen is ook vermoeiend. Je doet indrukken op die je te verwerken hebt. Zo reisden wij op een gegeven moment door Nieuw Zeeland en verplaatsten we ons elke twee dagen. Ik werd doodmoe. Ik leerde dat je jezelf de tijd moet gunnen om wat je ervaren hebt ook te verwerken hebt door even stil te staan. Zo spraken we af dat we steeds minimaal vier dagen op één plek zouden blijven om onszelf de ruimte te geven om indrukken te verwerken. 

Op reis is het ook niet zo dat je relatie opeens heel anders is. Je neemt alle twee jezelf mee met je karakter, eigenschappen en je min- en pluspunten. De irritaties die je thuis hebt blijven en ook op reis heb je aan je relatie te werken. Nou is er op reis meer afleiding maar ook op reis gaat je innerlijke systeem wel aangeven wanneer iets knelt of irriteert en dan maakt de omgeving waar je bent niet uit.

Als ik nu kijk naar corona en de periode dat we vooral veel thuis zijn, kan ik dat op momenten als eenzijdig ervaren. Het kan mij op momenten heel erg irriteren. Dan kan ik het idee hebben dat mijn leven stil staat, dat er niks gebeurt, dat het saai is. Het zijn bijna kinderlijke gevoelens. Daarentegen heb ik in diezelfde corona periode intens genoten van de stilte op straat, de bewustwording van wat er dagelijks om mij heen gebeurt, de simpele kleine dingen, de rust om mij heen, het naar binnen keren. Mij verwonderen wat er altijd al om mij heen is en daar bewust van worden. Buren die al 15 jaar achter ons wonen die we nu pas ontmoet hebben. Een schouwspel aan vogelleven in onze eigen achtertuin. Als ik daaraan terug denk kan ik net zo intens gelukkig worden als aan de wereldreis.

Wat het verschil is met de wereldreis is dat dat een eigen keus is en de lockdown in de corona periode, toch opgelegd is. 

Of je nu thuis bent of op reis, er is altijd de buitenwereld die jou het gevoel geeft dat je bepaalde dingen moet doen. In de corona periode is dat wel heel erg uitvergroot, maar hier hebben we dagelijks mee te maken. Iedere dag hebben we verantwoordelijkheden, opgelegd of niet. En daar zit juist de crux, het idee, de gedachte, het beeld wat wij zelf creëren bij wat op ons af komt. Hoeveel invloed heeft het op ons? Maakt het ons gelukkig of niet? Het gaat om hoe we zelf met dingen omgaan en hoe we er tegenaan kijken, dat bepaalt ons gevoel.

In essentie wat ik de afgelopen 10 jaar heb geleerd is dat vrijheid in jezelf zit.

Vandaag de dag is dit wat ik meegeef aan cliënten. In mijn praktijk (dieptetherapie voor persoonlijke ontwikkeling) reis je naar binnen door middel van archetypes. Archetypes kom je de hele dag overal tegen of je nou op wereldreis bent of thuis zit. Archetypes doen iets met jou. Het ontdekken van jezelf door te reflecteren op de wereld om je heen. 

Het mooiste cadeau wat je jezelf kan geven is het leven van je eigen mythe.

Het collectief is dat wat we gezamenlijk zijn, doen, denken, voelen. Wij zijn met elkaar het collectief (als landgenoten, als collega’s, als buurtbewoners etc), maar wij zijn individueel niet het collectief. Wie zijn wij dan in dat collectief?

Door naar het collectief te kijken en te ervaren wat het met jou doet, leer je jezelf kennen en leer je wie jij bent binnen het collectief. Het collectief kent een bewust en onbewust stuk, net zoals een individu bewuste en onbewuste inhouden heeft. 

In het collectief onbewuste schuilen archetypes. Archetypes zijn oerbeelden. Archetypes stammen in essentie af van twee energieën, de vrouwelijke en de mannelijke. In ons dagelijks leven, zonder dat we het weten (het is tenslotte onbewust) projecteren we deze energie op de mensen om ons heen. De mensen zijn onderdeel van het collectief, denk daarbij aan de mensen op ons werk, binnen de familie, in de winkel, op straat…

Elk individu, zonder uitzondering, vertegenwoordigt een archetypische energie in jou.

Van sommige zijn we bewust van andere niet. Gelukkig hoeven we niet altijd van iedereen te weten welke archetypische energie we op hun projecteren. Dan zouden we gek worden (sommige mensen worden daar ook gek van), dan worden we overspoelt door de archetypische energie. Denk aan de persoon die luk raak in het wild rond schiet, in feite wordt hij overspoelt door archetypische energie. Dit is een extreem voorbeeld om de ‘overspoeling’ weer te geven. In het dagelijks leven kan het ‘irritatie’ zijn. Irritatie is een uiting van ons persoonlijk onbewuste wat graag bewust wil worden. Je kan het zien als een naald die in een ballon prikt. De naald wil aandacht, zo niet dan prikt de naald door en klapt de ballon. Denk aan een ruzie, uitbarsting.

Bij archetypische energie gaar het in essentie altijd over mannelijk of vrouwelijke energie.

De mens is ontstaan uit deze twee energieën. Voorbeelden van vrouwelijke energie zijn: geborgenheid, veiligheid, kwetsbaarheid, liefde, verbinding, voelen, intuïtie. Voorbeelden van mannelijke energie zijn: ratio, actie, macht, kracht, beweging. In ons bestaan hebben we beide energieën nodig om te groeien, bloeien, ontwikkeling. Dat begint op individueel niveau en sijpelt door naar het collectief (en andersom). In elk systeem geldt de balans tussen mannelijk en vrouwelijk. Niet voor niets dat we meer vrouwen in top posities willen in het collectieve systeem, dit brengt balans in een patriarchale organisatie. Bewustzijn op je archetypische energie geeft je de mogelijkheid en ruimte om te groeien maar vooral jezelf beter te leren kennen. 

Werken met archetypes is soms pijnlijk, soms inzichtgevend, altijd verrijkend.

Welk beeld krijg jij bij het collectief, waar associeer jij het collectief mee? Wat wil dat beeld jou vertellen? Welke drijfveer en kracht weerspiegelt het in jou?

Fijne dag!

Mireille Steenkamer | Expert in archetypes

Er gaan verschillende verhalen de ronde over de oorsprong van dit gedicht. Ik weet niet wat de waarheid is. Wat ik wel weet is dat hij mij raakt. Ik vind het gedicht prachtig en zo waar. Wat is het leven toch mooi dat wij dit allemaal in ons leven mee mogen maken. Het leven hebben we te ervaren, hopelijk geven jou deze woorden ook inspiratie en groei.

Toen ik van mezelf begon te houden,
zag ik in dat mijn onrust en emotioneel lijden signalen zijn,
dat ik niet leef in harmonie met mezelf.
Nu weet ik: dat is authenticiteit.

Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik dat ik altijd op het juiste moment op de juiste plek ben
en dat alles gebeurt op precies het juiste moment
ik kan dus rustig zijn
Nu weet ik: dat is zelfvertrouwen

Toen ik van mezelf begon te houden,
verlangde ik niet langer naar een ander leven
en zag ik dat alles in de wereld om me heen
een uitnodiging is om me te ontwikkelen
Nu weet ik: dat is groei

Toen ik van mezelf begon te houden,
stopte ik om elke minuut te vullen en
plannen voor de toekomst te maken
nu doe ik alleen dat waar ik blij van word
waar ik van houd en wat mijn hart laat zingen
op mijn eigen manier en in mijn eigen tempo
Nu weet ik: dat is eenvoud

Toen ik van mezelf begon te houden,
heb ik me bevrijd van alles wat niet goed voor me was:
voeding, mensen, spullen, situaties
en alles wat aan me trok, wat me weg leidde van mezelf
Eerst noemde ik het ‘gezond egoïsme’
Nu weet ik: dat is liefde voor jezelf

Toen ik van mezelf begon te houden,
begreep ik hoeveel ik iemand kan kwetsen
als ik plotseling verlangens opdring
zelfs als ik wist dat de tijd er niet rijp
voor was en de ander er niet klaar voor was
– zelfs als ík die ander was
Nu weet ik: dat is respect

Toen ik van mezelf begon te houden
stopte ik met steeds mijn gelijk willen halen
en sindsdien merk ik steeds vaker
dat niets zwart of wit is
Nu weet ik: dat is bescheidenheid

Toen ik van mezelf begon te houden
wilde ik niet langer in het verleden leven en me geen zorgen
meer maken over de toekomst
nu leef ik alleen in het moment
in het hier en nu, waarin alles gebeurt
en ik noem dat zijn

Toen ik van mezelf begon te houden
zag ik in dat mijn gedachten met me aan de haal kunnen gaan
en me een naar gevoel kunnen geven
Maar toen ik mijn hart liet spreken, werd mijn mind een waardevolle bondgenoot
Nu noem ik deze verbinding de wijsheid van het hart

Wanneer we van onszelf gaan houden
hoeven we niet langer bang te zijn voor confrontaties
met onszelf of met anderen
Zelfs sterren botsen weleens
en daaruit worden weer nieuwe werelden geboren
Nu weet ik: dat is leven

Ik vraag aan hem wat hij dan zo irritant vindt?

‘Je stelt zoveel vragen!’ antwoord hij.

Ik herken mezelf daarin (soms). Maar wat mij triggerde is dat ik mijn moeder er ook in herken.

Wat mijn zoon irritant vindt aan mij, vind ik irritant aan mijn moeder.

Hoe bewust ik ook probeer te zijn, het vele vragen stellen heb ik geërfd.

Mijn moeder kan in 10 seconden tijd 5 vragen stellen. Ik probeer net zo snel antwoord te geven, wat kansloos is want op een gegeven moment weet ik niet meer wat ze nou eigenlijk wil weten. Dan komen mijn oordelende gedachten eroverheen die zeggen dat ze eigenlijk niet luistert. Dat irriteert mij want dan voel ik me niet gehoord…

Maar, wie irriteert wie?

Irritatie duidt op een schaduw stuk in jezelf. Een schaduw stuk is iets waar we ons niet bewust van zijn maar waar wel een kracht onder zit. Dat maakt ‘schaduw werk’ zo boeiend. Ook al zijn we vaak bang om met onze schaduw te werken, omdat we niet weten wat het is en het onbekende maakt ons bang, is het heel zinvol omdat het een kracht verbergt.

Mijn moeder wakkert slechts iets aan in mij. Ik reageer op haar gedrag. Dat ik mij niet gehoord voel komt voort uit mijn gedachten over haar gedrag. Raak ik geïrriteerd door haar vele vragen of door het gevoel dat ik me niet gehoord voel?

Wat ik nu bij mijn moeder doe als de vragen regen komt is… ik reageer niet. Ik luister. Ik geef geen antwoord tot ze helemaal is uit gevraagd. Dan vraag ik wat ze eigenlijk wil weten. De ander kan ik niet veranderen. Ik kan wel mijn eigen denken ombuigen en dat heeft direct invloed op mijn gevoel.

Hoe we soms ook proberen niet op onze ouders te lijken, vaak lukt dat niet. Waarom? De onbewust energie of het Archetype zoals de Zwitserse psychiater CG Jung het noemt, is sterker.

In dit geval is het niet erg, ik vind het mooi dat mijn jongste zoon zich uit. Zijn energie krijgt ruimte. Wanneer we onze onbewuste blijven onderdrukken kan het omslaan in verwoestende energie zijn, kijk maar om je heen in de maatschappij. Wanneer we geen aandacht geven aan onze onbewuste krachten en we niet ‘weten’ wat we ermee moeten, gaat het een eigen leven leiden met alle gevolgen van dien. Denk daarbij aan lichamelijke klachten maar ook aan agressie gericht op de buiten wereld. Bewustwording op het onbewuste en deze twee polariteiten samen laten werken geeft kracht, inspiratie, creativiteit en persoonlijke groei.

De kracht uit schaduw halen werkt transformerend.

In oktober organiseer ik voor een exclusief groepje van 5 personen 4 sessies van 2,5 uur (volgens de Covid-19 richtlijnen van RIVM)

‘De kracht van je schaduw’.

Data: donderdag 8, 15, 22 en 29 oktober Tijd: 9.30 – 12.00 Amsterdam Totaal voor 4 sessies van 2,5 uur Euro 295,- incl btw

Heb je interesse, vragen of wil je je opgeven? mail of bel Mireille: mireillesteenkamer@me.com M: 06 4120 5506

Lieve groet Mireille

Vandaag stond ik op zoals elke dag om 7 uur. Ik heb de afspraak met mijn oudste zoon dat ik hem dan wakker maak, dan heeft hij een uur de tijd om wakker te worden en zich klaar te maken voor school.

Met bijna dertien zit het puber gedrag er lekker in. Met al mijn moederlijke liefde wrijf ik over zijn lijf met de intentie om hem zo liefdevol mogelijk wakker te maken. Hij heeft een hekel aan school. Het eerste wat eruit komt is ‘fuck, hou je bek’ als ik fluister dat het 7 uur is.

In het verleden verstijfde mijn eigen lichaamssysteem hiervan en kon ik impulsief reageren met de zelfde energie die op mij afkwam, irritatie, boosheid. Inmiddels heb ik geleerd en blijf ik in mijn liefdevolle energie. Wanneer ik namelijk geïrriteerd reageer op zijn gedrag, en het woord ‘re-ageren’ zegt al genoeg over wat ik dan doe in mijn systeem, zal hij daarop weer ‘re-ageren’. Zo ontstaat de neerwaartse spiraal die ervoor zorgt dat wij uit verbinding raken met elkaar omdat wij reageren op elkaar.

Verbinding maken is voor mij ‘ageren’ vanuit mijn eigen systeem.

Wanneer ik re-ageer verbind ik mij in feite niet omdat ik ageer vanuit het systeem van de ander en heb de verbinding met mijzelf dan verloren. Met alle gevolgen van dien. Wanneer ik ageer vanuit mijn eigen systeem blijf ik in mijn innerlijke kracht met de wens uiteindelijk de ander mee te krijgen om vanuit liefde te ageren (in dit geval). Reageren of ageren vanuit liefde is helend en kan niks kapot maken. Reageren en ageren vanuit boosheid verbreekt de verbinding. Ik wil niet zeggen dat de verbinding niet geheeld kan worden maar er is dan al wel weer een deukje in het vertrouwen geslagen.

Nou is dat op zich niet erg, wanneer we de intentie hebben om te willen groeien en ontwikkelen.

Het bewustzijn op je denken voelen en doen zal de heling van de verbinding ten goeden komen.

Echter wanneer we in de weerstand blijven zal de energetische spiraal dalend blijven. Mijn wens gaat uit naar een opwaartse spiraal.

Ik hou jullie op de hoogte van mijn ‘liefdevol wakker maak’. Wie weet hoor ik binnenkort ‘dank je wel voor het wakker maken’.

Pluk de dag!

Mireille

The answer is simple. You feel stuck when you are not allowing yourself to feel. Just feel! You do not need to fix anything, just feel.

Being stuck is not a feeling, it is a thought. So the more interesting question is ‘what thought causes me to have the idea that I am stuck?’.

There are 4 basic emotions: Angry, scared, sad, happy. An emotion comes from the part of the brain we call the limbic system, it is said to be the oldest part of our brain therefor the limbic system has to do with memories, beliefs and personal structures. The beliefs, ideas, thoughts we have about the emotions causes feelings. We actually judge ourselves. This judgement as a pull down energy and can make us feel down, depressed, low in energy and eventually burn us out.

So when you want to change a feeling you need to know the thought that comes prior to the feeling, when you are ready to dig deeper you can ask yourself where that thought comes from. When you are aware of the core you have the ability to change it. That’s what one needs to become aware of.