10 jaar geleden ben ik met mijn vriend en ons zoontje van toen anderhalf jaar op wereldreis gegaan. Het was een droom van ons beiden om een jaar lang te reizen en niks te hoeven. Alleen maar de dingen te doen waar we zin in hadden. Dat gaf toen een enorm gevoel van vrijheid. Dat we dat gedaan hebben kan mij nu nog steeds datzelfde enorme gevoel van vrijheid geven.
Dat is de buitenkant van het reisverhaal. Wat we niet vaak horen, is de binnenkant van het reisverhaal. Op reis neem je jezelf ook mee. ‘Ja logisch’ hoor ik je denken. Op reis ben je niet opeens heel anders, sterker nog je bent precies hetzelfde maar begeeft je in een andere omgeving. De dynamiek verandert, maar jij zelf als persoon niet. Nu weten we vanuit de ontwikkelingspsychologie dat onze omgeving invloed heeft op ons zijn. Dat is een onderdeel van hoe we ons gedragen en voelen.
Als je op reis bent biedt de omgeving inspiratie, afleiding, nieuwsgierigheid. Je energie verandert omdat je omgeving verandert maar in essentie ben je nog steeds dezelfde persoon. De persoon die geïrriteerd raakt als je iemand tegenkomt die je doet denken aan die baas die een van de redenen was om weg te gaan. Je dacht dat je vrij was van je ongemakkelijkheden en prompt staat er iemand voor je neus die jouw mateloos irriteert. Of je voelt je opeens alleen terwijl de wereld aan je voeten ligt.
Wat er gebeurt is dat je ‘archetypes’ worden aangesproken. Die worden continu aan gesproken ongeacht of je op reis bent of niet. Een ‘archetype’ is een oerbeeld. Archetypes zijn onbewust en uiten zich via beelden, associaties, emoties, lichamelijke ongemakken, dromen, versprekingen. Voorbeelden van archetypes zijn, de verzorgende moeder, de perfecte echtgenote, de avonturier die alles alleen kan, het slachtoffer, de held. Een archetype zegt iets over jou als persoon. Archetypes zijn universeel, alleen heeft iedereen er een individueel gevoel bij. Dat maakt ons uniek. Archetypes reizen altijd met je mee, daarvoor hoef je niet naar het buitenland.
Ik hou van reizen omdat ik van avontuur hou, ik hou van uit mijn comfort-zone gaan, ik hou van ontdekken. Tegelijkertijd staat daar ook de andere kant tegenover. Ik hou ook van rust, stilte, puurheid en alleen zijn. Reizen is ook vermoeiend. Je doet indrukken op die je te verwerken hebt. Zo reisden wij op een gegeven moment door Nieuw Zeeland en verplaatsten we ons elke twee dagen. Ik werd doodmoe. Ik leerde dat je jezelf de tijd moet gunnen om wat je ervaren hebt ook te verwerken hebt door even stil te staan. Zo spraken we af dat we steeds minimaal vier dagen op één plek zouden blijven om onszelf de ruimte te geven om indrukken te verwerken.
Op reis is het ook niet zo dat je relatie opeens heel anders is. Je neemt alle twee jezelf mee met je karakter, eigenschappen en je min- en pluspunten. De irritaties die je thuis hebt blijven en ook op reis heb je aan je relatie te werken. Nou is er op reis meer afleiding maar ook op reis gaat je innerlijke systeem wel aangeven wanneer iets knelt of irriteert en dan maakt de omgeving waar je bent niet uit.
Als ik nu kijk naar corona en de periode dat we vooral veel thuis zijn, kan ik dat op momenten als eenzijdig ervaren. Het kan mij op momenten heel erg irriteren. Dan kan ik het idee hebben dat mijn leven stil staat, dat er niks gebeurt, dat het saai is. Het zijn bijna kinderlijke gevoelens. Daarentegen heb ik in diezelfde corona periode intens genoten van de stilte op straat, de bewustwording van wat er dagelijks om mij heen gebeurt, de simpele kleine dingen, de rust om mij heen, het naar binnen keren. Mij verwonderen wat er altijd al om mij heen is en daar bewust van worden. Buren die al 15 jaar achter ons wonen die we nu pas ontmoet hebben. Een schouwspel aan vogelleven in onze eigen achtertuin. Als ik daaraan terug denk kan ik net zo intens gelukkig worden als aan de wereldreis.
Wat het verschil is met de wereldreis is dat dat een eigen keus is en de lockdown in de corona periode, toch opgelegd is.
Of je nu thuis bent of op reis, er is altijd de buitenwereld die jou het gevoel geeft dat je bepaalde dingen moet doen. In de corona periode is dat wel heel erg uitvergroot, maar hier hebben we dagelijks mee te maken. Iedere dag hebben we verantwoordelijkheden, opgelegd of niet. En daar zit juist de crux, het idee, de gedachte, het beeld wat wij zelf creëren bij wat op ons af komt. Hoeveel invloed heeft het op ons? Maakt het ons gelukkig of niet? Het gaat om hoe we zelf met dingen omgaan en hoe we er tegenaan kijken, dat bepaalt ons gevoel.
In essentie wat ik de afgelopen 10 jaar heb geleerd is dat vrijheid in jezelf zit.
Vandaag de dag is dit wat ik meegeef aan cliënten. In mijn praktijk (dieptetherapie voor persoonlijke ontwikkeling) reis je naar binnen door middel van archetypes. Archetypes kom je de hele dag overal tegen of je nou op wereldreis bent of thuis zit. Archetypes doen iets met jou. Het ontdekken van jezelf door te reflecteren op de wereld om je heen.
Het mooiste cadeau wat je jezelf kan geven is het leven van je eigen mythe.